“Het is belangrijk te begrijpen dat dat wat tussen jou en je ware innerlijk zelf in staat niet alleen je fouten en misvattingen, je onjuiste beelden en misvormingen zijn – je lagere zelf – maar het opgelegde geweten. Dit opgelegde geweten schept heel veel verwarring en beneemt je vaak vrijheid en waarheid. Het is dit opgelegde geweten dat je ertoe brengt jezelf als mens te verwerpen.”
Citaat uit Padwerk lezing 116: De strijd tussen lagere zelf en opgelegd geweten
Om ons als kind veilig te voelen, hebben we ouders als volmaakt en onfeilbaar waargenomen. Het is onmogelijk voor een kind om te geloven dat ouders streng, onverdraagzaam en wreed zijn. Hoe kan het kind zich veilig en beschermd voelen en liefde willen krijgen van mensen van wie hij moet toegeven dat zij wreed zijn. Dat kan hij niet. Daarom gelooft het kind liever dat ouders alleen wreed zijn omdat het niet goed genoeg is en straf verdient. Het kind gelooft dat wanneer het goed genoeg is zijn ouders volmaakt en liefdevol zullen zijn. Het is voor een kind een noodzakelijke overlevingsstrategie om zichzelf te terroriseren met zelfhaat en zelfverwerping door zichzelf constant met de onwaarheid te hersenspoelen dat het slecht en waardeloos is in plaats van toe te geven dat de autoriteiten waarvan hij afhankelijk is fouten hebben. Iedere afwijzing, ieder gemis aan liefde, erkenning, bewondering of goedkeuring wordt door het kind als pijnlijk, onveilig en als bevestiging van waardeloosheid ervaren. Uit angst voor nog meer pijn denkt het kind zichzelf te kunnen beschermen door een ideaalbeeld van zichzelf met een streng, onverdraagzaam en wreed opgelegd geweten te creëren. Zolang we deze pijnlijke waarheid over onszelf niet onder ogen zien en aanvaarden, kunnen we ook geen geluk aanvaarden, want beide aanvaardingen zijn met elkaar verbonden. Zelfverwerping door het opgelegde geweten is een tegennatuurlijke, verkrampte, wantrouwige staat van zijn, in tegenstelling tot onze ware natuur die ontspannen en vol zelfrespect en zelfvertrouwen is. In deze workshop zullen we met een liefdevolle nieuwsgierigheid aan de hand van drie thema’s uit de Padwerk lezingen onderzoeken hoe we de oude overlevingsstrategie van zelfverwerping door het opgelegde geweten kunnen loslaten.
1e thema: De werkelijkheid van je opvoeders ervaren
Zolang we als volwassene de werkelijkheid over ouders verkeerd blijven interpreteren, ontkennen we het recht om fouten te mogen maken, hersenspoelen we onszelf met zelfverwerping, laten we ons door het kunstmatig opgelegde geweten leiden en eisen we perfectie van onszelf. We willen kind blijven, emotioneel afhankelijk zijn en geen zelfverantwoordelijkheid dragen. Op iedereen projecteren we vervangende ouders en eisen we de liefde die we gemist hebben en die we onszelf weigeren te geven. Door vast te houden aan het negatieve plezier van wrede zelfverwerping voelen we ons innerlijk gebroken, zodat we emotioneel niet op eigen benen kunnen staan, waardoor we ons aan de buitenwereld vastklampen en het innerlijke geweten van het ware zelf niet ontwikkelen.
“Op het moment dat je de belangrijke mensen uit je jeugd in hun eigen werkelijkheid gaat ervaren, zul je er geen behoefte meer aan hebben om van je zelfverwerping te houden. Je houdt er alleen van omdat het kind in je gelooft dat er niets anders is. Maar wanneer je inziet dat je niet om je ‘minderwaardigheid’ werd afgewezen, hoef je niet meer van je afwijzing te houden.” (Citaat uit Padwerk lezing 99)
2e thema: Het gevecht tussen het lagere zelf en het opgelegde geweten begrijpen
Zolang we ons niet volledig van dit opgelegde moraliserende geweten bewust zijn, vindt er een innerlijk gevecht plaats. Het lijkt alsof we alleen tussen dit opgelegde geweten en de gevreesde egoïstische instincten van het lagere zelf kunnen kiezen. We beseffen niet dat er nog een andere keuze is, want het ware geweten kan zich onmogelijk manifesteren zolang we dit opgelegde geweten van het ideaalbeeld niet willen loslaten. Maar we beschikken over de innerlijke kracht om het primitieve zelfzuchtige destructieve kind openlijk naar buiten te brengen, volledig de werkelijkheid ervan te aanvaarden en dit onvolwassen aspect te begrijpen, zònder ernaar te handelen.
“Het is opmerkelijk dat je alleen op die gebieden waar je persoonlijke, specifieke, innerlijke problemen hebt aan dit opgelegde geweten vasthoudt en je tekortkomingen of aspecten van je lagere zelf – of die nu echt zijn of denkbeeldig – niet accepteert. Wanneer je ze in het licht van deze specifieke strijd beschouwt, ga je begrijpen wat het verband tussen je innerlijke problemen en deze specifieke worsteling is.” (Citaat uit Padwerk lezing 116)
3e thema: De 2 fundamentele redenen tot zelfverwerping erkennen
De eerste reden tot zelfverwerping is proberen meer te krijgen dan we willen geven; we dramatiseren en hebben pretenties, we hebben niet echt lief maar doen alsof. De tweede reden tot zelfverwerping is irreële perfectionistische eisen te stellen vanuit trots, ijdelheid, de behoefte om anderen te controleren, indruk te maken, angst om trouw aan onszelf te zijn omdat we naar bewondering en goedkeuring hunkeren. Zo schenden we bewust of onbewust de universele wetten en verwerpen we tegelijkertijd het geboorterecht op geluk, want alleen door de waarheid over onszelf te aanvaarden, kunnen we de gelukzaligheid van het ware zelf aanvaarden.
“Wanneer je jezelf veroordeelt, kun je ook geen geluk of genot verdragen. Er zijn in feite twee fundamentele redenen om jezelf te verwerpen. Elke veroordeling van jezelf moet in een van deze categorieën vallen of in een combinatie van beiden. Zoals jullie al weten, is er een precisiemechanisme in je dat vanuit een innerlijke wijsheid heel exact weet, los van je bewuste rationalisaties en zelfbedrog, waar je universele wetten schendt, waar je vals speelt met het leven.” (Citaat uit Padwerk lezing 170)
Meditatie de zelfverwerping door het opgelegde geweten loslaten
Ga gemakkelijk zitten, zet je voeten stevig op de grond en sluit je ogen
Ontspan en word innerlijk stil
Ik nodig je uit om je met de eenheid, liefde en waarheid van het goddelijke ware zelf te verbinden
Open je met behulp van het ware zelf voor het innerlijke kind dat zichzelf verwerpt om zich veilig te voelen
Voel met mildheid hoe ontevreden het innerlijke kind over zichzelf is als gevolg van deze zelfverwerping
Voel met compassie hoe het innerlijke kind de pijn van zelfverwerping ontvlucht door de aandacht op de buitenwereld te richten
Voel met mededogen hoe het innerlijke kind de pijn van zelfverwerping verdooft door ongezonde zelfliefde en verslavingen
Vraag hulp aan het ware zelf om de werkelijkheid van je ouders te aanvaarden
Vraag moed aan het ware zelf om je bewust te worden van je innerlijke gevecht tussen het lagere zelf en het opgelegde geweten
Vraag kracht aan het ware zelf om je hebzucht en perfectionisme los te laten
Open jezelf voor het advies van het ware zelf over het gebied waar jij je aan het opgelegde geweten vasthoudt en je tekortkomingen niet aanvaardt
Visualiseer jezelf als iemand die de waarheid over zichzelf aanvaardt
