Aquarius workshop
De dualiteit tussen sadisme en masochisme begrijpen
“Zowel sadisme als masochisme – alleen maar twee verschillende kanten van dezelfde medaille, zoals je weet – worden niet door één maar door vele facetten van de menselijke ziel bepaald en voortgebracht.”
Citaat uit Padwerk lezing 103: Teveel liefde kan ook schadelijk zijn
Het is de wil van God dat we van onszelf, anderen en het leven houden, dat we onszelf respecteren, eren en hoffelijk behandelen. De emotioneel volwassen mens heeft het vermogen op een sociale en niet-egoïstische manier te genieten en lief te hebben. Hij ervaart daardoor een minimum aan pijn en een maximum aan genot. Als mensheid zijn we voorbestemd om volop te genieten. Leven is genieten en liefhebben. Als de levenskracht onder invloed van beelden en misvattingen wordt onderdrukt en in antilevenskracht verandert, dan ontstaat er contractie en is genot en plezier negatief. Negatief plezier ervaren we op bewust niveau als pijnlijk, bijvoorbeeld bij zelfmedelijden, egoïsme, hebzucht, trots, eigenzinnigheid, wraak, ijdelheid, masochisme, sadisme etc. In dit stadium van onze menselijke evolutie is ons vermogen om te genieten nog kinderlijk asociaal en egoïstisch. Genot uit zich vaak negatief, zodat de betrokkene zich onbewust schuldig en zondig voelt en er angst voor liefde is.
Het massabeeld dat liefde gevaarlijk is, zorgt ervoor dat we op een onbewust niveau afwijzing uitlokken en op een bewust niveau niet snappen waarom we afgewezen worden. We zijn bang voor pijn en afwijzing. Als gevolg van deze angsten missen we de innerlijke bereidheid ons hart voor anderen te openen. We compenseren en maskeren deze gesloten afwijzende houding met overdreven vriendelijkheid. Dat werkt niet, want het onbewuste van de ander reageert sterker op onze onbewuste afwijzing, dan op de bewuste onechte vriendelijke houding. Deze massahouding vernietigt de mogelijkheid tot geluk en creëert pijn, verdriet, tegenspoed en júist de afwijzing waar we zo bang voor zijn: een vicieuze cirkel van negatief plezier door anderen wrokkig te kwetsen en gekwetst te worden, van sadisme en masochisme. Wrok gericht op onszelf is masochisme en bij sadisme richt deze wrok zich op de ander. In deze workshop zullen we met een liefdevolle nieuwsgierigheid aan de hand van 3 thema’s uit de Padwerk lezingen de dualiteit tussen sadisme en masochisme onderzoeken.
1ste thema: Wat is sadisme?
Het is belangrijk het verband te leggen tussen het gevoel onacceptabel te zijn en het hebben van sadistische impulsen. Sadistische impulsen uiten zich door anderen te straffen en pijn te doen. Deze mens is niet bang om zijn negatieve gevoelens te uiten en gelooft zich op die manier te beschermen. Maar dat is natuurlijk een pseudobescherming, want in de mate dat we wreed naar anderen zijn, zijn we ook wreed naar onszelf.
“Sadisme ontstaat omdat men een afkeer heeft van de staat van onderworpenheid waarin men zich bevindt en daar wrok over koestert. Deze wrok wordt dan natuurlijk op de andere persoon in kwestie geprojecteerd, al gaat dat vaak indirect en onderbewust. Wrok gericht op jezelf is masochisme. Het is precies dezelfde wrok: bij sadisme richt deze zich op de ander, en bij masochisme keert hij zich tegen jezelf.” (Citaat uit Padwerk lezing 54)
2e thema: Wat is masochisme?
Masochisme komt voort uit het dwangmatig onderwerpen om liefde of goedkeuring te krijgen. Het is de tendens tot zelfverwerping en gebrek aan gezonde zelfliefde. Masochistische zelfdestructie is ook het onvermogen om problemen aan te pakken door ze uit de weg te gaan. Alle beelden zijn masochistisch want ze bevatten een negatief idee met een pijnlijk zelfvernietigend resultaat als gevolg. In tegenstelling tot een sadistische iemand is iemand met masochistische trekken bang om zijn negatieve, vijandige gevoelens te uiten en houdt ze in. Hij straft anderen indirect door zijn eigen ellende en bestraffing.
“Als het gevoel van niets waard te zijn sterker is dan de gezonde krachten, is het enige plezier in het leven pijn. Ik spreek nog niet over fysiek masochisme; eenzelfde houding kan op het psychisch vlak gelden en fysiek totaal niet naar buiten komen. Als het zich fysiek manifesteert, is het in een vergevorderd stadium. Aangezien dit het enige is waar men zich aan vast kan houden – pijn door afwijzing – omarmt men dit en wil het niet opgeven. Gezond plezier schijnt totaal onbereikbaar. Met andere woorden: masochisme is opgeven. Het is een berusten in het ergste, waarvan men dan het beste probeert te maken.” (Citaat uit Padwerk lezing 99)
3e thema: Liefde versmelt de dualiteit
Echte liefde is altijd spontaan, vraagt niet om een tegenprestatie en weet wanneer er losgelaten moet worden. Het herkennen en begrijpen van masochistische en sadistische stromingen zorgt ervoor dat de natuurlijke liefdegevoelens, die onder die negatieve emoties liggen begraven, tot bloei kunnen komen en we af en toe echte liefde ervaren. Wanneer we onszelf in iedere situatie de vraag stellen: “Wat zou liefde doen?” dan wekken we het verlangen naar zuivere liefde.
“De ware liefde is gezond en daarom vrij van alle masochistische en ook sadistische, van alle egocentrische stromingen en ook die, welke de eigen persoonlijkheid geweld aandoen. Jullie hebben hier altijd twee tegengestelde, ziekelijke stromingen.” (Citaat van Padwerk lezing 4)